ΣΚΑΜΝΑΚΙ (η μήπως τραπεζάκι;)

Η πρώτη ύλη και πάλι ξυλεία από συσκευασίες, μοναχικά καδρόνια στην άκρη του δρόμου που το μέλλον τους είναι ανοιχτό σε κάθε ενδεχόμενο χρήσης ή αχρηστίας (καυσόξυλα, χωματερή, diy ...)

Ο χώρος, το μπαλκόνι του σπιτιού μου.

Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω ένα σκαμνάκι, που τελικά μοιάζει και με μικρό τραπεζάκι.

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Τα πόδια και τα συνδετήρια κομμάτια των ποδιών είναι από ξύλα συσκευασίας κλιματιστικών (μαλακό ξύλο).





Το πάνω μέρος από καδρόνι ξυλείας πατώματος (ραμποτέ). Σκούρο ξύλο, ελαφρύ.

ΔΕΞΙΑ: η συγκόλληση των κομματιών
(4 τεμάχια) για την κατασκευή του πάνω μέρους.

Χρησιμοποιήθηκε μόνο ξυλόκολλα και καβίλιες, τυποποιημένες και μη. Δηλαδή κομμάτια από ενιαίο κυλινδρικό κομμάτι ξύλου.                                                                           
ΑΡΙΣΤΕΡΑ: συγκόλληση των δύο κοντών συνδέσμων.

ΠΑΝΩ: τα ποδαρικά με τους συνδέσμους τους (οι καβίλιες φαίνονται, δύο σε κάθε ένωση)

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: τα δύο κοντά συνδετήρια κομμάτια 


ΚΑΤΩ: φωτογραφίες από διάφορες φάσεις της συγκόλλησης

   

Μετά το βερνίκωμα με Danish Oil.

Blogger's spoon

Δυστυχώς τα χρυσά κουτάλια τέλος.
Αρκεστείτε στα κουτάλια προσφορά 
των δημητριακών Kelloggs.

Μικρό ξύλινο μπαούλο

Ξεκίνησε για ξύλινο καφάσι. Τελικά εξελίχθηκε σε μικρό σχετικά μπαούλο.

Πρώτη ύλη: ξυλεία από παλέτες, εκτός από γκρίζο καδρόνι. επίσης υπάρχει και ένα (αταίριαστο) κομμάτι από σκληρό ξύλο παρκέ.

Υλικά σύνδεσης: ξυλόκολα 
& βίδες. Πριν βιδώσω  τις βίδες, φρεζάρω λίγο την οπή ώστε η βίδα να μην εξέχει από την ξύλινη επιφάνεια.

Για το καπάκι χρησιμοποίησα καβίλιες Φ6 mm.

Εδώ το πρεσάρισμα του καπακιού. Πολλοί σφικτήρες.

Το μπαουλάκι τελειωμένο. Ανάποδα.
Το έβαψα με βερνίκι από το ΙΚΕΑ.

Νούμερα με ωραία σειρά (στένσιλ) αριθμών και σπρέϋ.  Για τη μεταφορά δύο κλασικά χερούλια μπαούλου.

Η χρονιά κατασκευής (άλλη σειρά αριθμών).
Φαίνονται οι μεντεσέδες & το κλείστρο.

Αλυσίδα στο πλάι για να μην πέφτει πίσω το καπάκι.

Το μπαουλάκι τελειωμένο.