Πριν από λίγες μέρες, βρήκα στο πλάι του δρόμου κάποια ξύλα που όπως αποδείχθηκε ήταν από διαλυμένο σκελετό κρεβατιού της ΙΚΕΑ. Μοντέλο FJELLSE.
Υπήρχαν τα δύο πλαϊνά καδρόνια, τα ποδαρικά (δύο κοντά και δύο ψηλά) και το πλευρικό κομμάτι των ποδιών.
Χρησιμοποίησα τα ποδαρικά. Τα ψηλά τα έκοψα στο ύψος των κοντών.
Επίσης πήρα κάποια κομμάτια από υγιές ξύλο παλέτας και κάποια ραμποτέ κομμάτια τροπικής ξυλείας πατώματος.
Ο στόχος, ένα ακόμη σκαμνάκι-τραπεζάκι, η ειδικότητα του ερασιτέχνη ξυλουργού.
Πρώτα έφτιαξα τα δύο πλευρικά "Π". Ξυλόκολλα και βίδες για τις συνδέσεις, ενώ κάποιες τρύπες που είχαν ήδη τα ποδαρικά τις έκλεισα με καβίλιες. Όλα τα κοψίματα έγιναν στο χέρι με πριόνι.
Στη συνέχεια τα δύο "Π" συνδέθηκαν με τα δύο μακρύτερα πλευρικά ξύλα. Πάλι οι συνδέσεις έγιναν με βίδες και ξυλόκολλα.
Ο σκελετός έγινε.
Οι παραλληλίες και οι καθετότητες ελέγχθηκαν με τον τριγωνικό χάρακα (speed square) της SWANSON (που είναι και μοιρογνωμόνιο).
Τέλος, έμεινε η τοποθέτηση της στρώσης των ραμποτέ στο πάνω μέρος.
Η σύνδεση έγινε αρχικά μόνο με ξυλόκολλα.
Σφικτήρες και τα σχετικά.
Σημειώνεται ότι η κατασκευή έγινε στο εργαστήριο που ανακαίνισα πρόσφατα.
Κατόπιν, στα ραμποτέ τοποθετήθηκαν και καβίλιες για έξτρα αντοχή.
Οι ανοιχτόχρωμες καβίλιες δημιούργησαν μια ενδιαφέρουσα αντίθεση με τα σκουρόχρωμα ξύλα.
Την επόμενη μέρα, στο μπαλκόνι, η φάση του βερνικώματος, με Danish Oil της Dulux.
Το σκαμνάκι- τραπεζάκι τελειωμένο πλέον.
Διαστάσεις:
Μήκος: 36,50 cm
Πλάτος: 29,50 cm
Ύψος: 34,00 cm
Δίπλα, φωτογραφία του σκελετού κρεβατιού FJELLSE, παρμένη από το site της IKEA.
Την περασμένη εβδομάδα, αποφάσισα να ανοίξω το χωνευτήρι κομποστοποίησης (το ένα από τα δύο) μετά από περίπου τρία χρόνια.
Το άλλαξα θέση και έβαλα πάλι μέσα όσα από τα παλιά δεν χώνεψαν. Χοντρούτσικα κλαδάκια κυρίως.
Ότι βρισκόταν κάτω κάτω είχε σχεδόν διαλυθεί, δίνοντας τον διπλανό σωρό από χώμα.
Η επόμενη φάση θα είναι κοσκίνισμα και ενσάκιση (σε σακούλες μπάζων), για μελλοντική χρήση.
Εδώ, ο δεύτερος κομποστοποιητής που δεν ανοίχτηκε. Ίσως το φθινόπωρο.
Πάνω πάνω φαίνονται οι πρόσφατες αποθέσεις.
Κάτω, λίγες μέρες μετά, ο χώρος καθαρίστηκε από τα χόρτα. Ένας αγώνας δίχως τέλος.
Πάνω, νέες αποθέσεις αγριόχορτων που συμπιέζουν τα παλιά προς τα κάτω.
Δεξιά και κάτω, ενίσχυση της βάσης του μαντρότοιχου. Πρόχειρο καλούπωμα με διαθέσιμα υλικά. Το αποτέλεσμα δένει με το γενικότερο ακανόνιστο.
Τέλος, στην αυλή παραμένει μια παλέτα που περιμένει τη σειρά της για διάλυση. Και κάποια ξύλα για τεμαχισμό, προς καύση.
Ευτυχώς η ημερομηνία στην camera διορθώθηκε.
