ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ

Στην κρήνη της πλατείας το νερό

Έτρεχε το ίδιο συνεχώς

Τις μέρες που έβρεχε και τις άλλες 

Που δεν έβρεχε

Μα πως είναι δυνατόν σκεφτόταν

Που πάει τόσο νερό, από πού έρχεται

Καθόταν και παρατηρούσε ώρες το πλατάνι

Μήπως και καταλάβει το φαινόμενο

Ήτανε κι άλλοι εκεί. Τους κοιτούσε

Τον κοιτούσαν που κοιτούσε

Ώσπου κάποιος του μίλησε για νύμφες, για νεράϊδες

Για τις σπηλιές του κάτω κόσμου

Τα βασικά του μύθου

Και τότε άρχισε να καταλαβαίνει

Την κίνηση του νερού

Τα πάνω κάτω του. Τις υπόγειες διαδρομές

Με τον καιρό

Έφτιαξε μια δική του υδρομηχανική

Πολύ αργότερα αναθεώρησε και πάλι

Δεν τα εξηγούσε όλα η θεωρία του

Δεν υπολόγισε την εξάτμιση

Περίπλοκο ισοζύγιο

Σήμερα προσπαθεί

Να εξηγήσει το φαινόμενο επιστημονικά.

Στο καφενείο απέναντι

Τα μεσημέρια