ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Διάβασα την περιγραφή

Του τραγικού συμβάντος, όμως

Ένα ερώτημα κυρίευσε το νου μου

Τι γύρευε ο Ελπήνορας

Στου παλατιού τη στέγη;

Είπαν ήταν πιωμένος 

Γι αυτό έπεσε

Στις πέτρες πάνω

Τσακίστηκε το κορμί του

Απλώσαν τα μυαλά στις πέτρες.

Αργότερα στον Άδη

Απ’ τον παλιό του σύντροφο

Τον Οδυσσέα

Ζήτησε κανονική ταφή

Όλο το τυπικό να γίνει

Χάρηκε που τον είδε αλήθεια

Δεν πονηρεύτηκε καθόλου

Δεν άντεχε όμως άλλο η ψυχή

την περιπλάνηση

Να βλέπει τα ίδια και τα ίδια

Τόσον καιρό

Γύρευε γαλήνη

Ανταποκρίθηκε ο Πολυμήχανος

Κι όλα γινήκανε σωστά

‘Όμως εγώ αυτά δεν τα πιστεύω

Ο μύθος όλα δεν τα λέει

Τον είδαν και τον άφησαν;

Ή μάταια ψάχναν;

Ή μήπως χέρι συντρόφου

Έσπρωξε  από ψηλά το παλικάρι

Το ψάχνω. Μαζί με τ’ άλλα.